Corinto
Español
| Corinto | |
| pronunciación (AFI) | [koˈɾin̪.t̪o] |
| silabación | co-rin-to |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | in.to |
Etimología
Del griego antiguo Κόρινθος
Sustantivo propio
- 1 Ciudades
- Ciudad griega del noreste de la península del Peloponeso.
Cebuano
| Corinto | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
- 1 Religión
- Corintios.
Italiano
| Corinto | |
| pronunciación (AFI) | /koˈrin.to/ |
| silabación | Co-rin-to |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | in.to |
Etimología
Del griego antiguo Κόρινθος.
Sustantivo propio
- 1 Religión
- Corinto.
Portugués
| Corinto | |
| brasilero (AFI) | [koˈɾĩ.tu] |
| gaúcho (AFI) | [koˈɾĩ.to] |
| europeo (AFI) | [kuˈɾĩ.tu] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | u |
Etimología
Del griego antiguo Κόρινθος.
Sustantivo propio
- 1 Religión
- Corinto.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.