Corinto
Español
    
| Corinto | |
| pronunciación (AFI) | [koˈɾin̪.t̪o] | 
| silabación | co-rin-to | 
| acentuación | llana | 
| longitud silábica | trisílaba | 
| rima | in.to | 
Etimología
    
Del griego antiguo Κόρινθος
Sustantivo propio
    
- 1 Ciudades
- Ciudad griega del noreste de la península del Peloponeso.
Cebuano
    
| Corinto | |
| pronunciación | falta agregar | 
Etimología
    
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
    
- 1 Religión
- Corintios.
Italiano
    
| Corinto | |
| pronunciación (AFI) | /koˈrin.to/ | 
| silabación | Co-rin-to | 
| acentuación | llana | 
| longitud silábica | trisílaba | 
| rima | in.to | 
Etimología
    
Del griego antiguo Κόρινθος.
Sustantivo propio
    
- 1 Religión
- Corinto.
Portugués
    
| Corinto | |
| brasilero (AFI) | [koˈɾĩ.tu] | 
| gaúcho (AFI) | [koˈɾĩ.to] | 
| europeo (AFI) | [kuˈɾĩ.tu] | 
| acentuación | llana | 
| longitud silábica | trisílaba | 
| rima | u | 
Etimología
    
Del griego antiguo Κόρινθος.
Sustantivo propio
    
- 1 Religión
- Corinto.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.

