-eus
Latín
-eus | |
clásico (AFI) | -eus [ˈeʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | -eus [ˈɛːus] |
rima | e.us |
Etimología 1
Del protoindoeuropeo *-éy-o- (*-éy-os, *-éy-eh₂, *-éy-om); compárese el sánscrito -áya-, हिरण्यय (hiraṇyáya, "áureo") o el griego antiguo -οῦς (-us), ἀργυροῦς (argyrus, "de plata").[1]
Sufijo adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | -eus | -ea | -eum | -eī | -eae | -ea |
Vocativo | -ee | -ea | -eum | -eī | -eae | -ea |
Acusativo | -eum | -eam | -eum | -eōs | -eās | -ea |
Genitivo | -eī | -eae | -eī | -eōrum | -eārum | -eōrum |
Dativo | -eō | -eae | -eō | -eīs | -eīs | -eīs |
Ablativo | -eō | -eā | -eō | -eīs | -eīs | -eīs |
Referencias y notas
- Miller, D. Gary (2006) Latin Suffixal Derivatives in English and their Indo-European Ancestry. Oxford: Oxford University Press, p. 162. ISBN 0-19-928505-5
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.