vectus
Latín
| vectus | |
| clásico (AFI) | [ˈwɛk.tʊs] |
| rima | u̯ek.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | vectus | vecta | vectum | vectī | vectae | vecta |
| Vocativo | vecte | vecta | vectum | vectī | vectae | vecta |
| Acusativo | vectum | vectam | vectum | vectōs | vectās | vecta |
| Genitivo | vectī | vectae | vectī | vectōrum | vectārum | vectōrum |
| Dativo | vectō | vectae | vectō | vectīs | vectīs | vectīs |
| Ablativo | vectō | vectā | vectō | vectīs | vectīs | vectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de vehō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.