tutus
Latín
| tūtus | |
| pronunciación (AFI) | /ˈtuː.tus/ |
| rima | u.tus |
Etimología
Del participio de tueor
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | tutus | tuta | tutum | tutī | tutae | tuta |
| Vocativo | tute | tuta | tutum | tutī | tutae | tuta |
| Acusativo | tutum | tutam | tutum | tutōs | tutās | tuta |
| Genitivo | tutī | tutae | tutī | tutōrum | tutārum | tutōrum |
| Dativo | tutō | tutae | tutō | tutīs | tutīs | tutīs |
| Ablativo | tutō | tutā | tutō | tutīs | tutīs | tutīs |
- Comparativo: tutior, tutius
- Superlativo: tutissimus
Referencias y notas
Lewis, Charlton T. & Charles Short (ed.) (1879). «tutus“», A Latin Dictionary (en inglés). Nueva York: Harper and Brothers. ISBN 978-0-19-864201-5.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.