trubardiñ
Bretón
trubardiñ | |
pronunciación (AFI) | /tryˈbar.dĩ/ |
Etimología
De trubard y el sufijo -iñ.
Verbo transitivo
Mutación | lema |
---|---|
Radical |
trubardiñ |
Suave |
drubardiñ |
Aspirada |
zrubardiñ |
- 1
- Traicionar, atraicionar.
- Sinónimo: traisañ.
Conjugación
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | trubardiñ | |||||||
Participio presente |
o trubardiñ | |||||||
Participio pasado | trubardet | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | trubardan | trubardez | trubard | trubard | trubardomp | trubardit | trubardont | trubarder |
Pretérito imperfecto | trubarden | trubardes | trubarde | trubarde | trubardemp | trubardec'h | trubardent | trubarded |
Pretérito perfecto | trubardis | trubardjout | trubardas | trubardas | trubardjomp | trubardjoc'h | trubardjont | trubardjod |
Futuro | trubardin | trubardi | trubardo | trubardo | trubardimp | trubardot | trubardint | trubardor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | trubardfen | trubardfes | trubardfe | trubardfe | trubardfemp | trubardfec'h | trubardfent | trubardfed |
Pretérito | trubardjen | trubardjes | trubardje | trubardje | trubardjemp | trubardjec'h | trubardjent | trubardjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | trubard | trubardet | trubardet | trubardomp | trubardit | trubardent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.