tonicus
Latín
| tonicus | |
| pronunciación (AFI) | /ˈto.ni.kus/ |
| rima | o.ni.kus |
Etimología
De tonus, "tono"
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | tonicus | tonica | tonicum | tonicī | tonicae | tonica |
| Vocativo | tonice | tonica | tonicum | tonicī | tonicae | tonica |
| Acusativo | tonicum | tonicam | tonicum | tonicōs | tonicās | tonica |
| Genitivo | tonicī | tonicae | tonicī | tonicōrum | tonicārum | tonicōrum |
| Dativo | tonicō | tonicae | tonicō | tonicīs | tonicīs | tonicīs |
| Ablativo | tonicō | tonicā | tonicō | tonicīs | tonicīs | tonicīs |
- 1
- Tónico, relativo al sonido o al tono de un instrumento musical.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.