studiañ
Bretón
| studiañ | |
| pronunciación (AFI) | /styˈdiː.ã/ |
| variantes | studial, studiiñ |
Etimología
Del bretón medio studiaff.[1]
Verbo transitivo
- 1
- Estudiar.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | studiañ | |||||||
| Participio presente |
o studiañ | |||||||
| Participio pasado | studiet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | studian | studiez | studi | studi | studiomp | studiit | studiont | studier |
| Pretérito imperfecto | studien | studies | studie | studie | studiemp | studiec'h | studient | studied |
| Pretérito perfecto | studiis | studijout | studias | studias | studijomp | studijoc'h | studijont | studijod |
| Futuro | studiin | studii | studio | studio | studiimp | studiot | studiint | studior |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | studifen | studifes | studife | studife | studifemp | studifec'h | studifent | studifed |
| Pretérito | studijen | studijes | studije | studije | studijemp | studijec'h | studijent | studijed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | studi | studiet | studiet | studiomp | studiit | studient | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Información adicional
- Morfología: studi, -añ (desinencia verbal).
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.