spectus
Latín
    
| spectus | |
| clásico (AFI) | [ˈspɛk.tʊs] | 
| rima | ek.tus | 
Forma verbal
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | spectus | specta | spectum | spectī | spectae | specta | 
| Vocativo | specte | specta | spectum | spectī | spectae | specta | 
| Acusativo | spectum | spectam | spectum | spectōs | spectās | specta | 
| Genitivo | spectī | spectae | spectī | spectōrum | spectārum | spectōrum | 
| Dativo | spectō | spectae | spectō | spectīs | spectīs | spectīs | 
| Ablativo | spectō | spectā | spectō | spectīs | spectīs | spectīs | 
- 1
- Participio perfecto pasivo de speciō.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.