secretus
Latín
secretus | |
clásico (AFI) | [ˈs̠ɛkrɛt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈsɛːkret̪us] |
rima | e.kre.tus |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Véase también
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | sēcrētus | sēcrēta | sēcrētum | sēcrētī | sēcrētae | sēcrēta |
Vocativo | sēcrēte | sēcrēta | sēcrētum | sēcrētī | sēcrētae | sēcrēta |
Acusativo | sēcrētum | sēcrētam | sēcrētum | sēcrētōs | sēcrētās | sēcrēta |
Genitivo | sēcrētī | sēcrētae | sēcrētī | sēcrētōrum | sēcrētārum | sēcrētōrum |
Dativo | sēcrētō | sēcrētae | sēcrētō | sēcrētīs | sēcrētīs | sēcrētīs |
Ablativo | sēcrētō | sēcrētā | sēcrētō | sēcrētīs | sēcrētīs | sēcrētīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de sēcernō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.