sacerrimus
Latín
sacerrimus | |
clásico (AFI) | [saˈkɛr.rɪ.mʊs] |
rima | er.ri.mus |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | sacerrimus | sacerrima | sacerrimum | sacerrimī | sacerrimae | sacerrima |
Vocativo | sacerrime | sacerrima | sacerrimum | sacerrimī | sacerrimae | sacerrima |
Acusativo | sacerrimum | sacerrimam | sacerrimum | sacerrimōs | sacerrimās | sacerrima |
Genitivo | sacerrimī | sacerrimae | sacerrimī | sacerrimōrum | sacerrimārum | sacerrimōrum |
Dativo | sacerrimō | sacerrimae | sacerrimō | sacerrimīs | sacerrimīs | sacerrimīs |
Ablativo | sacerrimō | sacerrimā | sacerrimō | sacerrimīs | sacerrimīs | sacerrimīs |
- 1
- Superlativo de sacer.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.