repertus
Latín
repertus | |
clásico (AFI) | [rɛˈpɛr.tʊs] |
rima | er.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | repertus | reperta | repertum | repertī | repertae | reperta |
Vocativo | reperte | reperta | repertum | repertī | repertae | reperta |
Acusativo | repertum | repertam | repertum | repertōs | repertās | reperta |
Genitivo | repertī | repertae | repertī | repertōrum | repertārum | repertōrum |
Dativo | repertō | repertae | repertō | repertīs | repertīs | repertīs |
Ablativo | repertō | repertā | repertō | repertīs | repertīs | repertīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de reperiō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.