praenarratus

Latín

praenarrātus
clásico (AFI)	[praɪ.narˈraː.tʊs]
grafías alternativas	prænarrātus
rima	ar.ra.tus

Forma verbal

*praenarrātus, praenarrāta, praenarrātum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	praenarrātus	praenarrāta	praenarrātum	praenarrātī	praenarrātae	praenarrāta
Vocativo	praenarrāte	praenarrāta	praenarrātum	praenarrātī	praenarrātae	praenarrāta
Acusativo	praenarrātum	praenarrātam	praenarrātum	praenarrātōs	praenarrātās	praenarrāta
Genitivo	praenarrātī	praenarrātae	praenarrātī	praenarrātōrum	praenarrātārum	praenarrātōrum
Dativo	praenarrātō	praenarrātae	praenarrātō	praenarrātīs	praenarrātīs	praenarrātīs
Ablativo	praenarrātō	praenarrātā	praenarrātō	praenarrātīs	praenarrātīs	praenarrātīs

1: Participio perfecto pasivo de praenarrō.

Referencias y notas

Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.