praelatus

Latín

praelātus
clásico (AFI)	[praɪˈlaː.tʊs]
grafías alternativas	prælātus
rima	ae̯.la.tus

Forma verbal

*praelātus, praelāta, praelātum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	praelātus	praelāta	praelātum	praelātī	praelātae	praelāta
Vocativo	praelāte	praelāta	praelātum	praelātī	praelātae	praelāta
Acusativo	praelātum	praelātam	praelātum	praelātōs	praelātās	praelāta
Genitivo	praelātī	praelātae	praelātī	praelātōrum	praelātārum	praelātōrum
Dativo	praelātō	praelātae	praelātō	praelātīs	praelātīs	praelātīs
Ablativo	praelātō	praelātā	praelātō	praelātīs	praelātīs	praelātīs

1: Participio perfecto pasivo de praeferō.

Referencias y notas

Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.