pourmen
Bretón
    
| pourmen | |
| pronunciación (AFI) | /ˈpur.mɛn/ | 
| variantes | pourmeniñ | 
Etimología
    
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Conjugación
    
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | pourmen | |||||||
| Participio presente | o pourmen | |||||||
| Participio pasado | pourmenet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal | 
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | pourmenan | pourmenez | pourmen | pourmen | pourmenomp | pourmenit | pourmenont | pourmener | 
| Pretérito imperfecto | pourmenen | pourmenes | pourmene | pourmene | pourmenemp | pourmenec'h | pourmenent | pourmened | 
| Pretérito perfecto | pourmenis | pourmenjout | pourmenas | pourmenas | pourmenjomp | pourmenjoc'h | pourmenjont | pourmenjod | 
| Futuro | pourmenin | pourmeni | pourmeno | pourmeno | pourmenimp | pourmenot | pourmenint | pourmenor | 
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | pourmenfen | pourmenfes | pourmenfe | pourmenfe | pourmenfemp | pourmenfec'h | pourmenfent | pourmenfed | 
| Pretérito | pourmenjen | pourmenjes | pourmenje | pourmenje | pourmenjemp | pourmenjec'h | pourmenjent | pourmenjed | 
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | pourmen | pourmenet | pourmenet | pourmenomp | pourmenit | pourmenent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Información adicional
    
- Derivación: pourmena, pourmenad, pourmenadeg, pourmenadenn, pourmener, pourmenerez, pourmenouer.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.