plurimus

Latín

plūrimus
clásico (AFI)	[ˈpluː.rɪ.mʊs]
rima	u.ri.mus

Etimología

superlativo de un positivo arcaico de plūs ("más"): *plous- o *plois-.[1]

Adjetivo

*plūrimus, plūrima, plūrimum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	plūrimus	plūrima	plūrimum	plūrimī	plūrimae	plūrima
Vocativo	plūrime	plūrima	plūrimum	plūrimī	plūrimae	plūrima
Acusativo	plūrimum	plūrimam	plūrimum	plūrimōs	plūrimās	plūrima
Genitivo	plūrimī	plūrimae	plūrimī	plūrimōrum	plūrimārum	plūrimōrum
Dativo	plūrimō	plūrimae	plūrimō	plūrimīs	plūrimīs	plūrimīs
Ablativo	plūrimō	plūrimā	plūrimō	plūrimīs	plūrimīs	plūrimīs

1: Superlativo de multus.

Referencias y notas

de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 475/476. ISBN 978-90-04-16797-1

Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.