plavañ
Bretón
| plavañ | |
| pronunciación (AFI) | /ˈplɑː.vã/ |
Etimología
De plav y el sufijo -añ.
Verbo intransitivo
- 1
- Planear.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | plavañ | |||||||
| Participio presente |
o plavañ | |||||||
| Participio pasado | plavet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | plavan | plavez | plav | plav | plavomp | plavit | plavont | plaver |
| Pretérito imperfecto | plaven | plaves | plave | plave | plavemp | plavec'h | plavent | plaved |
| Pretérito perfecto | plavis | plavjout | plavas | plavas | plavjomp | plavjoc'h | plavjont | plavjod |
| Futuro | plavin | plavi | plavo | plavo | plavimp | plavot | plavint | plavor |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | plavfen | plavfes | plavfe | plavfe | plavfemp | plavfec'h | plavfent | plavfed |
| Pretérito | plavjen | plavjes | plavje | plavje | plavjemp | plavjec'h | plavjent | plavjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | plav | plavet | plavet | plavomp | plavit | plavent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.