pilluntear
Español
pilluntear | |
yeísta (AFI) | [pi.ʝun̪.t̪eˈaɾ] |
no yeísta (AFI) | [pi.ʎun̪.t̪eˈaɾ] |
sheísta (AFI) | [pi.ʃun̪.t̪eˈaɾ] |
zheísta (AFI) | [pi.ʒun̪.t̪eˈaɾ] |
silabación | pi-llun-te-ar[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ |
Etimología 1
De pillunto.
Verbo transitivo
- 1
- Decir algo en voz baja a otra persona, principalmente cuando se hace hablándole al oído.
- Ámbito: sur de Chile
- Uso: poco usado, coloquial
- Sinónimo: cuchichear.
Conjugación
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | pilluntear | haber pillunteado | ||||
Gerundio | pillunteando | habiendo pillunteado | ||||
Participio | pillunteado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | pillunteo | pillunteastú pillunteásvos | pilluntea | pillunteamos | pillunteáis | pilluntean |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | pillunteaba | pillunteabas | pillunteaba | pillunteábamos | pillunteabais | pillunteaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | pillunteé | pillunteaste | pillunteó | pillunteamos | pillunteasteis | pilluntearon |
Futuro | pilluntearé | pilluntearás | pillunteará | pilluntearemos | pilluntearéis | pilluntearán |
Condicional o Pospretérito | pilluntearía | pilluntearías | pilluntearía | pilluntearíamos | pilluntearíais | pilluntearían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | he pillunteado | has pillunteado | ha pillunteado | hemos pillunteado | habéis pillunteado | han pillunteado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | había pillunteado | habías pillunteado | había pillunteado | habíamos pillunteado | habíais pillunteado | habían pillunteado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | hube pillunteado | hubiste pillunteado | hubo pillunteado | hubimos pillunteado | hubisteis pillunteado | hubieron pillunteado |
Futuro perfecto o Antefuturo | habré pillunteado | habrás pillunteado | habrá pillunteado | habremos pillunteado | habréis pillunteado | habrán pillunteado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | habría pillunteado | habrías pillunteado | habría pillunteado | habríamos pillunteado | habríais pillunteado | habrían pillunteado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | pilluntee | pillunteestú pillunteésvos2 | pilluntee | pillunteemos | pillunteéis | pillunteen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | pillunteara | pilluntearas | pillunteara | pillunteáramos | pilluntearais | pilluntearan |
pilluntease | pillunteases | pilluntease | pillunteásemos | pillunteaseis | pillunteasen | |
Futuro (en desuso) | pillunteare | pillunteares | pillunteare | pillunteáremos | pillunteareis | pilluntearen |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | haya pillunteado | hayastú pillunteado hayásvos2 pillunteado | haya pillunteado | hayamos pillunteado | hayáis pillunteado | hayan pillunteado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | hubiera pillunteado | hubieras pillunteado | hubiera pillunteado | hubiéramos pillunteado | hubierais pillunteado | hubieran pillunteado |
hubiese pillunteado | hubieses pillunteado | hubiese pillunteado | hubiésemos pillunteado | hubieseis pillunteado | hubiesen pillunteado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | hubiere pillunteado | hubieres pillunteado | hubiere pillunteado | hubiéremos pillunteado | hubiereis pillunteado | hubieren pillunteado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | pillunteatú pillunteávos |
pilluntee | pillunteemos | pilluntead | pillunteen | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Traducciones
|
Referencias y notas
- Dos vocales seguidas no pueden separarse nunca a final de línea, formen diptongo, triptongo o hiato. Para palabras con h intercalada, se actuará como si esta letra muda no existiese. Quedan exceptuadas de esta consideración las palabras compuestas. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.