partus
Latín
| partus | |
| clásico (AFI) | [ˈpar.tʊs] |
| rima | ar.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | partus | parta | partum | partī | partae | parta |
| Vocativo | parte | parta | partum | partī | partae | parta |
| Acusativo | partum | partam | partum | partōs | partās | parta |
| Genitivo | partī | partae | partī | partōrum | partārum | partōrum |
| Dativo | partō | partae | partō | partīs | partīs | partīs |
| Ablativo | partō | partā | partō | partīs | partīs | partīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de pariō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.