osurus
Latín
ōsūrus | |
clásico (AFI) | [oːˈsuː.rʊs] |
rima | o.su.rus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | ōsūrus | ōsūra | ōsūrum | ōsūrī | ōsūrae | ōsūra |
Vocativo | ōsūre | ōsūra | ōsūrum | ōsūrī | ōsūrae | ōsūra |
Acusativo | ōsūrum | ōsūram | ōsūrum | ōsūrōs | ōsūrās | ōsūra |
Genitivo | ōsūrī | ōsūrae | ōsūrī | ōsūrōrum | ōsūrārum | ōsūrōrum |
Dativo | ōsūrō | ōsūrae | ōsūrō | ōsūrīs | ōsūrīs | ōsūrīs |
Ablativo | ōsūrō | ōsūrā | ōsūrō | ōsūrīs | ōsūrīs | ōsūrīs |
- 1
- Participio futuro activo de ōdī.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.