orsus
Latín
ōrsus | |
clásico (AFI) | [ˈoːr.sʊs] |
rima | or.sus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | ōrsus | ōrsa | ōrsum | ōrsī | ōrsae | ōrsa |
Vocativo | ōrse | ōrsa | ōrsum | ōrsī | ōrsae | ōrsa |
Acusativo | ōrsum | ōrsam | ōrsum | ōrsōs | ōrsās | ōrsa |
Genitivo | ōrsī | ōrsae | ōrsī | ōrsōrum | ōrsārum | ōrsōrum |
Dativo | ōrsō | ōrsae | ōrsō | ōrsīs | ōrsīs | ōrsīs |
Ablativo | ōrsō | ōrsā | ōrsō | ōrsīs | ōrsīs | ōrsīs |
- 1
- Participio perfecto activo de ōrdior.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.