orsus
Latín
| ōrsus | |
| clásico (AFI) | [ˈoːr.sʊs] |
| rima | or.sus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ōrsus | ōrsa | ōrsum | ōrsī | ōrsae | ōrsa |
| Vocativo | ōrse | ōrsa | ōrsum | ōrsī | ōrsae | ōrsa |
| Acusativo | ōrsum | ōrsam | ōrsum | ōrsōs | ōrsās | ōrsa |
| Genitivo | ōrsī | ōrsae | ōrsī | ōrsōrum | ōrsārum | ōrsōrum |
| Dativo | ōrsō | ōrsae | ōrsō | ōrsīs | ōrsīs | ōrsīs |
| Ablativo | ōrsō | ōrsā | ōrsō | ōrsīs | ōrsīs | ōrsīs |
- 1
- Participio perfecto activo de ōrdior.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.