orphanus
Latín
orphanus | |
clásico (AFI) | [ˈɔrpʰänʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈɔrfänus] |
variantes | orfanus |
rima | or.pʰa.nus |
Etimología
Del griego antiguo ὀρφανός (orphanós)
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | orphanus | orphana | orphanum | orphanī | orphanae | orphana |
Vocativo | orphane | orphana | orphanum | orphanī | orphanae | orphana |
Acusativo | orphanum | orphanam | orphanum | orphanōs | orphanās | orphana |
Genitivo | orphanī | orphanae | orphanī | orphanōrum | orphanārum | orphanōrum |
Dativo | orphanō | orphanae | orphanō | orphanīs | orphanīs | orphanīs |
Ablativo | orphanō | orphanā | orphanō | orphanīs | orphanīs | orphanīs |
- 1
- Huérfano.
- Uso: bajo latín, se emplea también como sustantivo.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.