nudatus
Latín
| nūdātus | |
| clásico (AFI) | [nuːˈdaː.tʊs] |
| rima | u.da.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | nūdātus | nūdāta | nūdātum | nūdātī | nūdātae | nūdāta |
| Vocativo | nūdāte | nūdāta | nūdātum | nūdātī | nūdātae | nūdāta |
| Acusativo | nūdātum | nūdātam | nūdātum | nūdātōs | nūdātās | nūdāta |
| Genitivo | nūdātī | nūdātae | nūdātī | nūdātōrum | nūdātārum | nūdātōrum |
| Dativo | nūdātō | nūdātae | nūdātō | nūdātīs | nūdātīs | nūdātīs |
| Ablativo | nūdātō | nūdātā | nūdātō | nūdātīs | nūdātīs | nūdātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de nūdō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.