mun

Sueco

mun
pronunciación (AFI) [ˈmɵnː]

Etimología 1

Del protogermánico.

Sustantivo

Flexión de mun
Singular Plural
Indefinido Definido Indefinido Definido
Nominativo mun munnen munnar munnarna
Genitivo muns munnens munnars munnarnas
1
Boca.
  • Ejemplo:

Tugga inte med öppen mun
.
Traducción: No mastiques con la boca abierta.

Compuestos

  • mungiga
  • mungipa
  • munhåla
  • munkavle
  • munkorg
  • mun-mot-mun-metoden
  • munsbit
  • munskydd
  • munspel
  • munstycke
  • munsår
  • pussmun

Derivados

  • muntlig

Locuciones

Locuciones con «mun»
  • dra på munnen
  • ful i munnen
  • grov i munnen
  • hålla mun
  • hålla tungan rätt i mun
  • i vars mans mun
  • leva ur hand i mun
  • med en mun
  • morgonstund har guld i mund
  • prata bredvid munnen
  • ta bladet från munnen
  • ta i sin mun
  • ta ord från munnen

Toki pona

mun
pronunciación (AFI) /ˈmun/

Etimología 1

Del inglés moon ("luna").

Sustantivo

1
Luna.

Adjetivo

2
Lunar.

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.