moriturus
Latín
| moritūrus | |
| clásico (AFI) | [mɔ.rɪˈtuː.rʊs] |
| rima | i.tu.rus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | moritūrus | moritūra | moritūrum | moritūrī | moritūrae | moritūra |
| Vocativo | moritūre | moritūra | moritūrum | moritūrī | moritūrae | moritūra |
| Acusativo | moritūrum | moritūram | moritūrum | moritūrōs | moritūrās | moritūra |
| Genitivo | moritūrī | moritūrae | moritūrī | moritūrōrum | moritūrārum | moritūrōrum |
| Dativo | moritūrō | moritūrae | moritūrō | moritūrīs | moritūrīs | moritūrīs |
| Ablativo | moritūrō | moritūrā | moritūrō | moritūrīs | moritūrīs | moritūrīs |
- 1
- Participio futuro activo de morior.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.