mondo
Español
| mondo | |
| pronunciación (AFI) | [ˈmon̪.d̪o] |
| silabación | mon-do |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | on.do |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | mondo | mondos |
| Femenino | monda | mondas |
- 1
- Limpio y libre de cosas superfluas, mezcladas, añadidas o adherentes.[1]
Locuciones
- mondo y lirondo
Traducciones
|
|
Forma verbal
- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de mondar.
Esperanto
| mondo | |
| pronunciación (AFI) | /ˈmon.do/ |
| silabación | mon-do |
| rima | on.do |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Italiano
| mondo | |
| pronunciación (AFI) | /ˈmɔn.do/ |
| silabación | mon-do |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɔn.do |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Véneto
| mondo | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Referencias y notas
- VV. AA. (1925). «mondo», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, decimoquinta edición, Madrid: Calpe.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.