miaŭi
Esperanto
| miaŭi | |
| pronunciación (AFI) | [miˈau̯.i] |
Verbo intransitivo
- 1
- Maullar.
Conjugación
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | miaŭi | Presente | miaŭas | miaŭanto | miaŭato | miaŭanta | miaŭata | miaŭante | miaŭate | Presente | |
| Imperativo | miaŭu | Pasado | miaŭis | miaŭinto | miaŭito | miaŭinta | miaŭita | miaŭinte | miaŭite | Pasado | |
| Condicional | miaŭus | Futuro | miaŭos | miaŭonto | miaŭoto | miaŭonta | miaŭota | miaŭonte | miaŭote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.