mancillasteis
Español
| mancillasteis | |
| seseante, yeísta (AFI) | [man̟.siˈʝas.t̪ei̯s] |
| seseante, no yeísta (AFI) | [man̟.siˈʎas.t̪ei̯s] |
| seseante, sheísta (AFI) | [man̟.siˈʃas.t̪ei̯s] |
| seseante, zheísta (AFI) | [man̟.siˈʒas.t̪ei̯s] |
| no seseante, yeísta (AFI) | [man̟.θiˈʝas.t̪ei̯s] |
| no seseante, no yeísta (AFI) | [man̟.θiˈʎas.t̪ei̯s] |
| silabación | man-ci-llas-teis |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | as.teis |
Forma verbal
- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de mancillar.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.