móimid
Irlandés
móimid | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | móimint |
Etimología 1
Del gaélico clásico mómint, del latín momentum.[1] Compárese bomaite ("minuto") en Ulster o el gaélico escocés mòmaid.
Sustantivo femenino
Base | Suave | Nasal |
---|---|---|
móimid | mhóimid | móimid |
- 1
- Momento, instante.
- Ámbito: Ulster (Irlanda, R. U.)
- Ejemplo:
Sin Ifreann," arsa an rí, "agus is é an Diabhal a bhí sa chasán, agus mura gcoisricfeá thú féin sa mhóimid sin, bheifeá caillte.An rí nach raibh le fáil bháis. 1896.
Referencias y notas
- Royal Irish Academy (1913-). en eDIL project: Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials (en inglés).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.