kontor
Sueco
kontor | |
pronunciación (AFI) | [kɔnˈtɯːr] |
Etimología
Del alemán Kontor, con el mismo significado; a su vez del francés comptoir ("oficina"), del francés compter ("contar")
Sustantivo
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | kontor | kontoret | kontor | kontoren |
Genitivo | kontors | kontorets | kontors | kontorens |
Compuestos
- huvudkontor
- kontorsanställd
- kontorsarbete
- kontorsarbetare
- kontorschef
- kontorsjobb
- kontorsmaskin
- kontorsmiljö
- kontorsråtta
- kontorsyta
- postkontor
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.