koni
Esperanto
| koni | |
| pronunciación (AFI) | [ˈko.ni] |
Verbo transitivo
- 1
- Conocer.
Conjugación
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | koni | Presente | konas | konanto | konato | konanta | konata | konante | konate | Presente | |
| Imperativo | konu | Pasado | konis | koninto | konito | koninta | konita | koninte | konite | Pasado | |
| Condicional | konus | Futuro | konos | kononto | konoto | kononta | konota | kononte | konote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||
Mixteco de Tijaltepec
| koni | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1 Aves
- Guajolota, hembra del pavo.
Mixteco de Yosondúa
| koni | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1 Aves
- Guajolota.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.