kabei
Esperanto
| kabei | |
| pronunciación (AFI) | [kaˈbe.i] |
Etimología
Epónimo: de Kabe.
Verbo intransitivo
- 1
- Súbitamente dejar el movimiento esperantista.
Conjugación
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | kabei | Presente | kabeas | kabeanto | kabeato | kabeanta | kabeata | kabeante | kabeate | Presente | |
| Imperativo | kabeu | Pasado | kabeis | kabeinto | kabeito | kabeinta | kabeita | kabeinte | kabeite | Pasado | |
| Condicional | kabeus | Futuro | kabeos | kabeonto | kabeoto | kabeonta | kabeota | kabeonte | kabeote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.