ith
Gaélico escocés
    
| ith | |
| pronunciación (AFI) | [i] | 
Etimología
    
Del irlandés antiguo ithid
Verbo transitivo
    
- 1
- Comer.
Irlandés
    
| ith | |
| pronunciación (AFI) | [ɪ] [ɪh] | 
Etimología
    
Del irlandés antiguo ithid
Verbo transitivo
    
- 1
- Comer.
Conjugación
    
Las formas irregulares se indican en negrita.
| Formas no personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo verbal | ithe | ||||||
| Adjetivo verbal | ite | ||||||
| Formas personales | |||||||
| persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
| 1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
| indicativo | |||||||
| Presente | ithim | itheann tú ithir1 | itheann sé, sí | ithimid | itheann sibh | itheann siad ithid1 | itear | 
| Pretérito | d'ith mé d'itheas1 | d'ith tú d'ithis1 | d'ith sé, sí | d'itheamar | d'ith sibh d'itheabhair1 | d'ith siad d'itheadar1 | itheadh | 
| Pretérito imperfecto | d'ithinn | d'iteá | d'itheadh sé, sí | d'ithimis | d'itheadh sibh | d'ithidís | d'ití | 
| Futuro | íosfaidh mé íosfad1 | íosfaidh tú íosfair1 | íosfaidh sé, sí | íosfaimid -1 | íosfaidh sibh | íosfaidh siad íosfaid1 | íosfar | 
| Condicional | d'íosfainn | d'íosfá | d'íosfadh sé, sí | d'íosfaimis | d'íosfadh sibh | d'íosfaidís | d'íosfaí | 
| subjuntivo | |||||||
| Presente | ithe mé ithead1 | ithe tú ithir1 | ithe sé, sí | ithimid | ithe sibh | ithe siad ithid1 | itear | 
| Pretérito | ithinn | iteá | itheadh sé, sí | ithimis | itheadh sibh | ithidís | ití | 
| Imperativo | ithim | ith | itheadh sé, sí | ithimis | ithigí | ithidís | itear | 
| 1 dialectal | |||||||
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
