ith
Gaélico escocés
ith | |
pronunciación (AFI) | [i] |
Etimología
Del irlandés antiguo ithid
Verbo transitivo
- 1
- Comer.
Irlandés
ith | |
pronunciación (AFI) | [ɪ] [ɪh] |
Etimología
Del irlandés antiguo ithid
Verbo transitivo
- 1
- Comer.
Conjugación
Las formas irregulares se indican en negrita.
Formas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sustantivo verbal | ithe | ||||||
Adjetivo verbal | ite | ||||||
Formas personales | |||||||
persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
indicativo | |||||||
Presente | ithim | itheann tú ithir1 |
itheann sé, sí | ithimid | itheann sibh | itheann siad ithid1 |
itear |
Pretérito | d'ith mé d'itheas1 |
d'ith tú d'ithis1 |
d'ith sé, sí | d'itheamar | d'ith sibh d'itheabhair1 |
d'ith siad d'itheadar1 |
itheadh |
Pretérito imperfecto | d'ithinn | d'iteá | d'itheadh sé, sí | d'ithimis | d'itheadh sibh | d'ithidís | d'ití |
Futuro | íosfaidh mé íosfad1 |
íosfaidh tú íosfair1 |
íosfaidh sé, sí | íosfaimid -1 |
íosfaidh sibh | íosfaidh siad íosfaid1 |
íosfar |
Condicional | d'íosfainn | d'íosfá | d'íosfadh sé, sí | d'íosfaimis | d'íosfadh sibh | d'íosfaidís | d'íosfaí |
subjuntivo | |||||||
Presente | ithe mé ithead1 |
ithe tú ithir1 |
ithe sé, sí | ithimid | ithe sibh | ithe siad ithid1 |
itear |
Pretérito | ithinn | iteá | itheadh sé, sí | ithimis | itheadh sibh | ithidís | ití |
Imperativo | ithim | ith | itheadh sé, sí | ithimis | ithigí | ithidís | itear |
1 dialectal |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.