intestinum
Latín
| intestinum | |
| clásico (AFI) | intestīnum [ɪn̪t̪ɛs̠ˈt̪iːnʊ̃ˑ] |
| eclesiástico (AFI) | intestīnum [in̪t̪esˈt̪iːnum] |
| variantes | intestina |
| rima | iː.num |
Etimología 1
de intestīnus ("interno").
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | intestīnum | intestīna |
| Vocativo | intestīnum | intestīna |
| Acusativo | intestīnum | intestīna |
| Genitivo | intestīnī | intestīnōrum |
| Dativo | intestīnō | intestīnīs |
| Ablativo | intestīnō | intestīnīs |
Véase también
Wikipedia en latín tiene un artículo sobre intestinum.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.