intensus
Latín
intensus | |
clásico (AFI) | [ɪn̪ˈt̪ẽːs̠ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [in̪ˈt̪ɛnsus] |
rima | en.sus |
Etimología
Participio perfecto pasivo de intendō.
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | intensus | intensa | intensum | intensī | intensae | intensa |
Vocativo | intense | intensa | intensum | intensī | intensae | intensa |
Acusativo | intensum | intensam | intensum | intensōs | intensās | intensa |
Genitivo | intensī | intensae | intensī | intensōrum | intensārum | intensōrum |
Dativo | intensō | intensae | intensō | intensīs | intensīs | intensīs |
Ablativo | intensō | intensā | intensō | intensīs | intensīs | intensīs |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.