intensus
Latín
    
| intensus | |
| clásico (AFI) | [ɪn̪ˈt̪ẽːs̠ʊs̠] | 
| eclesiástico (AFI) | [in̪ˈt̪ɛnsus] | 
| rima | en.sus | 
Etimología
    
Participio perfecto pasivo de intendō.
Adjetivo
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | intensus | intensa | intensum | intensī | intensae | intensa | 
| Vocativo | intense | intensa | intensum | intensī | intensae | intensa | 
| Acusativo | intensum | intensam | intensum | intensōs | intensās | intensa | 
| Genitivo | intensī | intensae | intensī | intensōrum | intensārum | intensōrum | 
| Dativo | intensō | intensae | intensō | intensīs | intensīs | intensīs | 
| Ablativo | intensō | intensā | intensō | intensīs | intensīs | intensīs | 
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.