gwerzhañ
Bretón
| gwerzhañ | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɡɥɛr.zã/ |
Etimología
Del bretón medio guerzaff.[1]
Verbo transitivo
| Mutación | lema |
|---|---|
| Radical |
gwerzhañ |
| Suave |
werzhañ |
| Dura |
kwerzhañ |
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | gwerzhañ | |||||||
| Participio presente |
o werzhañ | |||||||
| Participio pasado | gwerzhet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | gwerzhan | gwerzhez | gwerzh | gwerzh | gwerzhomp | gwerzhit | gwerzhont | gwerzher |
| Pretérito imperfecto | gwerzhen | gwerzhes | gwerzhe | gwerzhe | gwerzhemp | gwerzhec'h | gwerzhent | gwerzhed |
| Pretérito perfecto | gwerzhis | gwerzhjout | gwerzhas | gwerzhas | gwerzhjomp | gwerzhjoc'h | gwerzhjont | gwerzhjod |
| Futuro | gwerzhin | gwerzhi | gwerzho | gwerzho | gwerzhimp | gwerzhot | gwerzhint | gwerzhor |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | gwerzhfen | gwerzhfes | gwerzhfe | gwerzhfe | gwerzhfemp | gwerzhfec'h | gwerzhfent | gwerzhfed |
| Pretérito | gwerzhjen | gwerzhjes | gwerzhje | gwerzhje | gwerzhjemp | gwerzhjec'h | gwerzhjent | gwerzhjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | gwerzh | gwerzhet | gwerzhet | gwerzhomp | gwerzhit | gwerzhent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Información adicional
- Morfología: gwerzh, -añ (desinencia verbal).
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.