goler
Asturiano
goler | |
pronunciación (AFI) | /ɡoˈleɾ/ |
silabación | ɡo-ler |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | eɾ |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Oler.
- Uso: se emplea también como intransitivo.
Conjugación
Formes non personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivu | goler | |||||
Xerundiu | goliendo | |||||
Participiu | golíu | |||||
Formes personales | ||||||
Númberu | Singular | Plural | ||||
Persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Mou indicativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | güelo | güeles | güel | golemos | goléis | güelen |
Imperfeutu | golía | golíes | golía | golíamos golíemos |
golíais golíeis |
golíen |
Indefiniu | golí | goliesti golisti |
golió | goliemos golimos |
goliestis golistis |
golieron |
Futuru | goldré goleré |
goldrás golerás |
goldrá golerá |
goldremos goleremos |
goldréis goleréis |
goldrán golerán |
Potencial | goldría golería |
goldríes goleríes |
goldría golería |
goldríamos goldríemos goleríamos goleríemos |
goldríais goldríeis goleríais goleríeis |
goldríen goleríen |
Mou suxuntivu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | güela | güelas | güela | golamos | goláis | güelan |
Imperfeutu | goliera goliere |
golieras golieres |
goliera goliere |
goliéramos goliéremos |
golierais goliereis |
golieran golieren |
Imperativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | goli güel güeli |
goléi |
Judeoespañol
goler | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | גוליר |
Etimología
Del castellano antiguo oler ("oler"), y este del latín olēre ("oler"). Cognado del castellano oler.
Verbo transitivo
- 1
- Oler.
- Uso: se emplea también como intransitivo.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.