gloriatus
Latín
| glōriātus | |
| clásico (AFI) | [gloː.rɪˈa:.tʊs] |
| rima | i.a.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | glōriātus | glōriāta | glōriātum | glōriātī | glōriātae | glōriāta |
| Vocativo | glōriāte | glōriāta | glōriātum | glōriātī | glōriātae | glōriāta |
| Acusativo | glōriātum | glōriātam | glōriātum | glōriātōs | glōriātās | glōriāta |
| Genitivo | glōriātī | glōriātae | glōriātī | glōriātōrum | glōriātārum | glōriātōrum |
| Dativo | glōriātō | glōriātae | glōriātō | glōriātīs | glōriātīs | glōriātīs |
| Ablativo | glōriātō | glōriātā | glōriātō | glōriātīs | glōriātīs | glōriātīs |
- 1
- Participio perfecto activo de glōrior.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.