fondearse
Español
fondearse | |
pronunciación (AFI) | [fon̪.d̪eˈaɾ.se] |
silabación | fon-de-ar-se[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología 1
De fondear.
Verbo pronominal
- 1
- Esconderse, volverse inubicable, para eludir una persecución, un acreedor u otra persona a la que se desea evitar a toda costa.
- Ámbito: Chile
- Uso: figurado
- Sinónimos: esconderse, ocultarse.
- 2
- Acumular riqueza.
- Ámbito: América
- Sinónimo: enriquecerse.
- 3
- Dormirse profundamente.
- Ámbito: El Salvador.
- Ejemplo: Amalia se fundió y apenas son las siete de la noche.
Conjugación
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | fondearse | haberse fondeado | ||||
Gerundio | fondeándose (o fondeando) | habiéndose fondeado | ||||
Participio | fondeado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me fondeo | te fondeastú te fondeásvos | se fondea | nos fondeamos | os fondeáis | se fondean |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me fondeaba | te fondeabas | se fondeaba | nos fondeábamos | os fondeabais | se fondeaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me fondeé | te fondeaste | se fondeó | nos fondeamos | os fondeasteis | se fondearon |
Futuro | me fondearé | te fondearás | se fondeará | nos fondearemos | os fondearéis | se fondearán |
Condicional o Pospretérito | me fondearía | te fondearías | se fondearía | nos fondearíamos | os fondearíais | se fondearían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he fondeado | te has fondeado | se ha fondeado | nos hemos fondeado | os habéis fondeado | se han fondeado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había fondeado | te habías fondeado | se había fondeado | nos habíamos fondeado | os habíais fondeado | se habían fondeado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube fondeado | te hubiste fondeado | se hubo fondeado | nos hubimos fondeado | os hubisteis fondeado | se hubieron fondeado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré fondeado | te habrás fondeado | se habrá fondeado | nos habremos fondeado | os habréis fondeado | se habrán fondeado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría fondeado | te habrías fondeado | se habría fondeado | nos habríamos fondeado | os habríais fondeado | se habrían fondeado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me fondee | te fondeestú te fondeésvos2 | se fondee | nos fondeemos | os fondeéis | se fondeen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me fondeara | te fondearas | se fondeara | nos fondeáramos | os fondearais | se fondearan |
me fondease | te fondeases | se fondease | nos fondeásemos | os fondeaseis | se fondeasen | |
Futuro (en desuso) | me fondeare | te fondeares | se fondeare | nos fondeáremos | os fondeareis | se fondearen |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya fondeado | te hayastú fondeado te hayásvos2 fondeado | se haya fondeado | nos hayamos fondeado | os hayáis fondeado | se hayan fondeado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera fondeado | te hubieras fondeado | se hubiera fondeado | nos hubiéramos fondeado | os hubierais fondeado | se hubieran fondeado |
me hubiese fondeado | te hubieses fondeado | se hubiese fondeado | nos hubiésemos fondeado | os hubieseis fondeado | se hubiesen fondeado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere fondeado | te hubieres fondeado | se hubiere fondeado | nos hubiéremos fondeado | os hubiereis fondeado | se hubieren fondeado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | fondéatetú fondeatevos |
fondéese | fondeémonos | fondeaos | fondéense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Traducciones
|
Referencias y notas
- Dos vocales seguidas no pueden separarse nunca a final de línea, formen diptongo, triptongo o hiato. Para palabras con h intercalada, se actuará como si esta letra muda no existiese. Quedan exceptuadas de esta consideración las palabras compuestas. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.