filha
Mirandés
| filha | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Del latín fīliam, y este del latín -a.
Sustantivo femenino
- 1
- Hija.
Occitano
| filha | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | hilha |
Información adicional
- Derivados: filham, filhantir, filhassa, filhassa, filhassejar, filhassièr
Portugués
| filha | |
| brasilero (AFI) | [ˈfi.ʎɐ] |
| gaúcho (AFI) | [ˈfi.ʎa] |
| europeo (AFI) | [ˈfi.ʎɐ] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | i.ʎɐ |
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | filho | filhos |
| Femenino | filha | filhas |
- 1
- Forma del femenino singular de filho.
Información adicional
- Derivado: filhota.
Provenzal antiguo
| filha | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | filla |
Etimología 1
Del latín fīliam, y este del latín -a.
Sustantivo femenino
- 1
- Hija.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.