factus
Latín
| factus | |
| clásico (AFI) | [ˈfak.tʊs] |
| rima | ak.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | factus | facta | factum | factī | factae | facta |
| Vocativo | facte | facta | factum | factī | factae | facta |
| Acusativo | factum | factam | factum | factōs | factās | facta |
| Genitivo | factī | factae | factī | factōrum | factārum | factōrum |
| Dativo | factō | factae | factō | factīs | factīs | factīs |
| Ablativo | factō | factā | factō | factīs | factīs | factīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de faciō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.