får
Danés
| får | |
| pronunciación (AFI) | [fɒːˀ] |
Etimología
Del danés clásico far, y a su vez del nórdico antiguo *fāʀ, fær.
Sustantivo neutro
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinido | definido | indefinido | definido | |
| Nominativo | får | fåret | får | fårene |
| Genitivo | fårs | fårets | fårs | fårenes |
Sueco
| får | |
| pronunciación (AFI) | [ˈfoːr] |
Etimología
De origen nórdico; a su vez de raíces indoeuropeas.
Sustantivo
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
| Nominativo | får | fåret | får | fåren |
| Genitivo | fårs | fårets | fårs | fårens |
Locuciones
- svarta får
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.