exigu
Catalán
| exigu | |
| occidental (AFI) | [egˈzi.ɣu] |
| oriental (AFI) | [əgˈzi.ɣu] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | i.ɣu |
Etimología
Del latín exiguum. Atestiguado desde 1803.[1]
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | exigu | exigus |
| Femenino | exigua | exigües |
- 1
- Escaso, exiguo, insuficiente o módico.
- Sinónimos: escàs, minso.
Francés
| exigu | |
| pronunciación (AFI) | [ɛg.zi.gy] |
| homófonos | exigus, exiguë, exiguës, exigüe, exigües |
Etimología
Del francés medio exigu ("insuficiente"), y este del latín exiguum. Atestiguado desde 1495.[2]
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | exigu | exigus |
| Femenino | exigüe | exigües |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | exigu | exigus |
| Femenino | exiguë | exiguës |
- 1
- Escaso, exiguo, insuficiente o módico.
- Sinónimos: insuffisant, modique, petit.
Francés medio
| exigu | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del latín exiguum. Atestiguado desde 1495.
Adjetivo
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.