dubius
Latín
| dubius | |
| clásico (AFI) | [ˈdʊ.bɪ.ʊs] |
| rima | u.bi.us |
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | dubius | dubia | dubium | dubiī | dubiae | dubia |
| Vocativo | dubie | dubia | dubium | dubiī | dubiae | dubia |
| Acusativo | dubium | dubiam | dubium | dubiōs | dubiās | dubia |
| Genitivo | dubiī | dubiae | dubiī | dubiōrum | dubiārum | dubiōrum |
| Dativo | dubiō | dubiae | dubiō | dubiīs | dubiīs | dubiīs |
| Ablativo | dubiō | dubiā | dubiō | dubiīs | dubiīs | dubiīs |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 180. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.