dizenoriñ
Bretón
| dizenoriñ | |
| pronunciación (AFI) | /di.zẽˈnoː.rĩ/ |
Verbo transitivo
| Mutación | lema |
|---|---|
| Radical |
dizenoriñ |
| Suave |
zizenoriñ |
| Dura |
tizenoriñ |
.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | dizenoriñ | |||||||
| Participio presente |
o tizenoriñ | |||||||
| Participio pasado | dizenoret | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | dizenoran | dizenorez | dizenor | dizenor | dizenoromp | dizenorit | dizenoront | dizenorer |
| Pretérito imperfecto | dizenoren | dizenores | dizenore | dizenore | dizenoremp | dizenorec'h | dizenorent | dizenored |
| Pretérito perfecto | dizenoris | dizenorjout | dizenoras | dizenoras | dizenorjomp | dizenorjoc'h | dizenorjont | dizenorjod |
| Futuro | dizenorin | dizenori | dizenoro | dizenoro | dizenorimp | dizenorot | dizenorint | dizenoror |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | dizenorfen | dizenorfes | dizenorfe | dizenorfe | dizenorfemp | dizenorfec'h | dizenorfent | dizenorfed |
| Pretérito | dizenorjen | dizenorjes | dizenorje | dizenorje | dizenorjemp | dizenorjec'h | dizenorjent | dizenorjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | dizenor | dizenoret | dizenoret | dizenoromp | dizenorit | dizenorent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
- Diz- antes de una palabra que empieza con una vocal.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.