dizenoriñ
Bretón
dizenoriñ | |
pronunciación (AFI) | /di.zẽˈnoː.rĩ/ |
Verbo transitivo
Mutación | lema |
---|---|
Radical |
dizenoriñ |
Suave |
zizenoriñ |
Dura |
tizenoriñ |
.
Conjugación
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | dizenoriñ | |||||||
Participio presente |
o tizenoriñ | |||||||
Participio pasado | dizenoret | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | dizenoran | dizenorez | dizenor | dizenor | dizenoromp | dizenorit | dizenoront | dizenorer |
Pretérito imperfecto | dizenoren | dizenores | dizenore | dizenore | dizenoremp | dizenorec'h | dizenorent | dizenored |
Pretérito perfecto | dizenoris | dizenorjout | dizenoras | dizenoras | dizenorjomp | dizenorjoc'h | dizenorjont | dizenorjod |
Futuro | dizenorin | dizenori | dizenoro | dizenoro | dizenorimp | dizenorot | dizenorint | dizenoror |
Modo condicional | ||||||||
Presente | dizenorfen | dizenorfes | dizenorfe | dizenorfe | dizenorfemp | dizenorfec'h | dizenorfent | dizenorfed |
Pretérito | dizenorjen | dizenorjes | dizenorje | dizenorje | dizenorjemp | dizenorjec'h | dizenorjent | dizenorjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | dizenor | dizenoret | dizenoret | dizenoromp | dizenorit | dizenorent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Referencias y notas
- Diz- antes de una palabra que empieza con una vocal.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.