dislocarse
Español
    
| dislocarse | |
| pronunciación (AFI) | [d̪is.loˈkaɾ.se] | 
| silabación | dis-lo-car-se[1] | 
| acentuación | llana | 
| longitud silábica | tetrasílaba | 
| rima | aɾ.se | 
Etimología
    
De dislocar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
    
- 1
- Dislocar (uso pronominal de ...)
Conjugación
    
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | dislocarse | haberse dislocado | ||||
| Gerundio | dislocándose (o dislocando) | habiéndose dislocado | ||||
| Participio | dislocado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | 
| Modo indicativo | yo | tú vos | él / ella usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos / ellas ustedes1 | 
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me disloco | te dislocastú te dislocásvos | se disloca | nos dislocamos | os dislocáis | se dislocan | 
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me dislocaba | te dislocabas | se dislocaba | nos dislocábamos | os dislocabais | se dislocaban | 
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me disloqué | te dislocaste | se dislocó | nos dislocamos | os dislocasteis | se dislocaron | 
| Futuro | me dislocaré | te dislocarás | se dislocará | nos dislocaremos | os dislocaréis | se dislocarán | 
| Condicional o Pospretérito | me dislocaría | te dislocarías | se dislocaría | nos dislocaríamos | os dislocaríais | se dislocarían | 
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he dislocado | te has dislocado | se ha dislocado | nos hemos dislocado | os habéis dislocado | se han dislocado | 
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había dislocado | te habías dislocado | se había dislocado | nos habíamos dislocado | os habíais dislocado | se habían dislocado | 
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube dislocado | te hubiste dislocado | se hubo dislocado | nos hubimos dislocado | os hubisteis dislocado | se hubieron dislocado | 
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré dislocado | te habrás dislocado | se habrá dislocado | nos habremos dislocado | os habréis dislocado | se habrán dislocado | 
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría dislocado | te habrías dislocado | se habría dislocado | nos habríamos dislocado | os habríais dislocado | se habrían dislocado | 
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 | él / ella usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos / ellas ustedes1 | 
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me disloque | te disloquestú te disloquésvos2 | se disloque | nos disloquemos | os disloquéis | se disloquen | 
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me dislocara | te dislocaras | se dislocara | nos dislocáramos | os dislocarais | se dislocaran | 
| me dislocase | te dislocases | se dislocase | nos dislocásemos | os dislocaseis | se dislocasen | |
| Futuro (en desuso) | me dislocare | te dislocares | se dislocare | nos dislocáremos | os dislocareis | se dislocaren | 
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya dislocado | te hayastú  dislocado te hayásvos2 dislocado | se haya dislocado | nos hayamos dislocado | os hayáis dislocado | se hayan dislocado | 
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera dislocado | te hubieras dislocado | se hubiera dislocado | nos hubiéramos dislocado | os hubierais dislocado | se hubieran dislocado | 
| me hubiese dislocado | te hubieses dislocado | se hubiese dislocado | nos hubiésemos dislocado | os hubieseis dislocado | se hubiesen dislocado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere dislocado | te hubieres dislocado | se hubiere dislocado | nos hubiéremos dislocado | os hubiereis dislocado | se hubieren dislocado | 
| Modo imperativo | tú vos | usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes1 | |
| Afirmativo | dislócatetú dislocatevos | dislóquese | disloquémonos | dislocaos | dislóquense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
| Los cambios ortográficos se señalan en negrita. | ||||||
Traducciones
    
|  | 
Referencias y notas
    
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.