defuturus
Latín
dēfutūrus | |
clásico (AFI) | [deː.fʊˈtuː.rʊs] |
rima | u.tu.rus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | dēfutūrus | dēfutūra | dēfutūrum | dēfutūrī | dēfutūrae | dēfutūra |
Vocativo | dēfutūre | dēfutūra | dēfutūrum | dēfutūrī | dēfutūrae | dēfutūra |
Acusativo | dēfutūrum | dēfutūram | dēfutūrum | dēfutūrōs | dēfutūrās | dēfutūra |
Genitivo | dēfutūrī | dēfutūrae | dēfutūrī | dēfutūrōrum | dēfutūrārum | dēfutūrōrum |
Dativo | dēfutūrō | dēfutūrae | dēfutūrō | dēfutūrīs | dēfutūrīs | dēfutūrīs |
Ablativo | dēfutūrō | dēfutūrā | dēfutūrō | dēfutūrīs | dēfutūrīs | dēfutūrīs |
- 1
- Participio futuro activo de dēsum.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.