consuefactus
Latín
cōnsuēfactus | |
clásico (AFI) | [ˌkõː.sʊ.eːˈfak.tʊs] [ˌkɔn.sʊ.eːˈfak.tʊs] |
rima | ak.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | cōnsuēfactus | cōnsuēfacta | cōnsuēfactum | cōnsuēfactī | cōnsuēfactae | cōnsuēfacta |
Vocativo | cōnsuēfacte | cōnsuēfacta | cōnsuēfactum | cōnsuēfactī | cōnsuēfactae | cōnsuēfacta |
Acusativo | cōnsuēfactum | cōnsuēfactam | cōnsuēfactum | cōnsuēfactōs | cōnsuēfactās | cōnsuēfacta |
Genitivo | cōnsuēfactī | cōnsuēfactae | cōnsuēfactī | cōnsuēfactōrum | cōnsuēfactārum | cōnsuēfactōrum |
Dativo | cōnsuēfactō | cōnsuēfactae | cōnsuēfactō | cōnsuēfactīs | cōnsuēfactīs | cōnsuēfactīs |
Ablativo | cōnsuēfactō | cōnsuēfactā | cōnsuēfactō | cōnsuēfactīs | cōnsuēfactīs | cōnsuēfactīs |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.