conditionalis
Latín
| conditionalis | |
| clásico (AFI) | [kɔn̪d̪ɪt̪iˈɔnälʲɪs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [kon̪d̪it̪ː͡s̪iˈɔːnälis] |
| rima | o.na.lis |
Etimología
De conditio y el sufijo -alis.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | conditionalis | conditionale | conditionalēs | conditionalia |
| Vocativo | conditionalis | conditionale | conditionalēs | conditionalia |
| Acusativo | conditionalem | conditionale | conditionalēs conditionalīs |
conditionalia |
| Genitivo | conditionalis | conditionalis | conditionalium | conditionalium |
| Dativo | conditionalī | conditionalī | conditionalibus | conditionalibus |
| Ablativo | conditionalī | conditionalī | conditionalibus | conditionalibus |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.