clois

Irlandés

clois
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo

1
Oír.

Conjugación

clois
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal cloisteáil
Adjetivo verbal cloiste
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente cloisim cloiseann 
cloisir1
cloiseann sé,  cloisimid cloiseann sibh cloiseann siad
cloisid1
cloistear
Pretérito chuala
-1
chuala
chualais1
chuala sé, sí chualamar chuala sibh
chualabhar1
chuala siad
chualadar1
chualathas
Pretérito imperfecto chloisinn chloisteá chloiseadh sé,  chloisimis chloiseadh sibh chloisidís chloistí
Futuro cloisfidh 
cloisfead1
cloisfidh 
cloisfir1
cloisfidh sé,  cloisfimid
cloisfeam1
cloisfidh sibh cloisfidh siad
cloisfid1
cloisfear
Condicional chloisfinn chloisfeá chloisfeadh sé,  chloisfimis chloisfeadh sibh chloisfidís chloisfí
subjuntivo
Presente cloise 
cloisead1
cloise 
cloisir1
cloise sé,  cloisimid cloise sibh cloise siad
cloisid1
cloistear
Pretérito cloisinn cloisteá cloiseadh sé,  cloisimis cloiseadh sibh cloisidís cloistí
Imperativo cloisim clois cloiseadh sé,  cloisimis cloisigí cloisidís cloistear
1 dialectal

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.