circumdatus
Latín
| circumdātus | |
| clásico (AFI) | [kɪr.kʊmˈdaː.tʊs] |
| rima | um.da.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | circumdātus | circumdāta | circumdātum | circumdātī | circumdātae | circumdāta |
| Vocativo | circumdāte | circumdāta | circumdātum | circumdātī | circumdātae | circumdāta |
| Acusativo | circumdātum | circumdātam | circumdātum | circumdātōs | circumdātās | circumdāta |
| Genitivo | circumdātī | circumdātae | circumdātī | circumdātōrum | circumdātārum | circumdātōrum |
| Dativo | circumdātō | circumdātae | circumdātō | circumdātīs | circumdātīs | circumdātīs |
| Ablativo | circumdātō | circumdātā | circumdātō | circumdātīs | circumdātīs | circumdātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de circumdō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.